De Tweede Wereldoorlog staat centraal in deel twee van de monumentale biografie van koningin Wilhelmina. In de vijf jaar van haar ballingschap in Engeland beleefde zij de somberste en mooiste uren van haar lange regering. In Londen was zij de stem van het vrije en strijdende Nederland, de moeder van de Engelandvaarders, maar ook de kampioen van een politiek vernieuwingsstreven dat haar met het kabinet in hevig conflict bracht.

Wilhelmina deed van deze bewogen jaren verslag in talloze brieven aan prinses Juliana in Canada. Die brieven worden hier voor het eerst gepubliceerd, naast andere stukken uit haar persoonlijk archief waartoe Cees Fasseur als eerste onbeperkt toegang tot had. 

Ook de periode tussen de wereldoorlogen komt tot leven. Wilhelmina's zoektocht naar een geschikte huwelijkspartner voor haar dochter, de geldzorgen van prins Hendrik, haar reizen en politieke bemoeienissen, worden meeslepend verteld. Helder, diepgravend, gedetailleerd en tegelijk panoramisch wordt het beeld van deze vorstin en haar tijd geschetst.

Recencie(s): NBD|Biblion recensie

In dit tweede deel van zijn biografie over Wilhelmina (1880-1962)*, dat de periode na de Eerste Wereldoorlog tot aan haar dood behandelt, begint de Leidse historicus Fasseur met een verhandeling over Wilhelmina's 'vlucht' op 13 mei 1940. Daarmee zet hij meteen de toon voor het boek: een verdediging van Wilhelmina's handelen. De Tweede Wereldoorlog krijgt verreweg de meeste ruimte, ook de beschrijving van het interbellum is in feite ondergeschikt gemaakt aan wat er in '40-'45 gebeurde. Het beeld dat Fasseur van Wilhelmina schetst, is niet wezenlijk nieuw: stoer en standvastig. Hij weet er wel een menselijker tint aan te geven doordat hij (als eerste en voorlopig enige) gebruik kon maken van brieven die Wilhelmina in de Tweede Wereldoorlog aan haar dochter Juliana stuurde. Dat Fasseur vooral bezig is het imago van Wilhelmina op te poetsen, blijkt ook uit de felle manier waarop hij criticasters de mond probeert te snoeren. Dat neemt niet weg dat deze biografie, met een aantal vooral zwartwitillustraties en een portret van Wilhelmina op de omslag, een absolute must is. (Biblion recensie, J. van Bree) 
(source: Bol.com)