– i –   Dönem: 24 (S. Sayısı:: 376) Yasama YYılı: 3 TÜRKİYYE BÜYÜÜK MİLLLET MEECLİSİ Ülkemiizde Demmokrasiyee Müdahaale Eden TTüm Darrbe ve Muhtııralar ile Demokraasiyi İşlevvsiz Kılann Diğer BBütün Girişiim ve Sürreçlerin TTüm Boyuutları ile AAraştırılaarak Alınmması Gereeken Önleemlerin BBelirlenmmesi Amaccıyla KKurulan MMECLİS ARAŞTTIRMASI KOMİİSYONUU RRAPORUU Kasım 20122 Türkiye Büüyük Millet Meeclisi (S. Sayısı: 3776) – ii –   Türkiye Büyük Millet Meclisi (S. Sayısı: 376) – iii –   1- Muş Milletvekili Sırrı Sakık ve 23 milletvekilinin, darbeler ve muhtıraların demokratik sistemde, siyasal ve toplumsal yaşamda açtığı etkilerin araştırılarak alınması gereken önlemlerin belirlenmesi amacıyla Meclis araştırması açılmasına ilişkin önergesi (10/236) Türkiye Büyük Millet Meclisi Başkanlığına 12 Mart 1971 askeri muhtırası, 12 Eylül 1980 askeri darbesi ve 28 Şubat 1997 post- modern darbesinin, demokratik sistemde, siyasal ve toplumsal yaşamda yol açtığı etkilerin bütün yönleriyle ve boyutlarıyla araştırılması, demokrasiyi kesintiye uğratan bu darbe süreçlerinin bir daha yaşanmaması için anayasal ve yasal düzeyde yapılacak değişikliklerin belirlenmesi ve Türkiye'nin darbelerle yüzleşmesi amacıyla Anayasa'nın 98. TBMM İç Tüzüğü'nün 104. ve 105. maddeleri gereğince Meclis Araştırması açılması için gereğini arz ederiz. 1) Sırrı Sakık (Muş) 2) Pervin Buldan (Iğdır) 3) Hasip Kaplan (Şırnak) 4) Halil Aksoy (Ağrı) 5) Murat Bozlak (Adana) 6) İdris Baluken (Bingöl) 7) Ayla Akat Ata (Batman) 8) Emine Ayna (Diyarbakır) 9) Hüsamettin Zenderlioğlu (Bitlis) 10) Altan Tan (Diyarbakır) 11) Adil Kurt (Hakkâri) 12) Esat Canan (Hakkâri) 13) Sırrı Süreyya Önder (İstanbul) 14) Sebahat Tuncel (İstanbul) 15) Mülkiye Birtane (Kars) 16) Erol Dora (Mardin) 17) Ertuğrul Kürkçü (Mersin) 18) Demir Çelik (Muş) 19) İbrahim Binici (Şanlıurfa) 20) Nazmi Gür (Van) 21) Özdal Üçer (Van) 22) Leyla Zana (Diyarbakır) 23) Ahmet Türk (Mardin) 24) Nursel Aydoğan (Diyarbakır) Gerekçe: Türkiye siyasal tarihi ne yazık ki darbelerin ağır bedelini ödemiş travmalarla dolu siyasal ve toplumsal bir geçmişe sahiptir. Yaşanan her darbe Türkiye'yi daha da geriye götürmüş, kör topal demokrasi kesintiye uğramış, özgürlükler askıya alınmıştır. 12 Mart 1971'deki askeri muhtıra, dönemin sivil hükümetini yönetimden uzaklaştırarak, kör topal ilerlemeye çalışan demokrasi sürecine önemli bir darbe indirdi. Ne yazık ki; dönemin parlamentosu muhtıraya direnmemiş ve hatta muhtıra metni parlamento Türkiye Büyük Millet Meclisi (S. Sayısı: 376) – iv –   kürsüsünden okunmuştur. Temel hak ve özgürlüklerin rafa kaldırıldığı, binlerce kişinin işkencelerden geçirildiği ve üç devrimcinin idam sehpasına çıkartıldığı bu karanlık sürece ortak olunmuştur. Demokrasiye ağır darbe indiren bu süreç, 12 Eylül askeri darbesinin önünü açmış, bir anlamda yarım kalan iş tamamlanmıştır. 12 Eylül 1980 askeri darbesi, ülke tarihinde onarılması güç yaralar açmıştır. Her şeyden önce oluşturulan darbe Anayasasıyla getirilen yasakçı-ırkçı-tekçi zihniyet yurttaşlarımızın büyük bedeller ödemesine sebep olmuştur. Bu dönemde yüz binlerce yurttaşımız ağır işkencelerden geçirilmiş, binlercesi sakat bırakılmış, yüzlercesi öldürülmüş, yüz binlerce kişi cezaevlerine atılmış, binlercesi ülke dışına iltica etmek zorunda kalmış, siyasi partiler ve demokratik kitle örgütleri kapatılmış, siyaset yasağı getirilmiştir. 12 Eylül darbesi ve o süreçte yaşanan insanlık dışı ağır işkenceler, yasaklar, yine 12 Eylül darbesinin ürünü olarak çıkartılan tekçi-otoriter 12 Eylül Anayasası Kürt sorununda bugünlere uzanan ve ağır kayıplara yol açan çatışmalı süreci başlatmıştır. Türkiye 12 Eylül darbesi hukukuna göre dizayn edilmiş, devlet yapılanması ve kurumları, idari yapı cunta zihniyetine göre oluşturulmuş, darbeciler kendi vesayetini ve statükosunu kurmuştur. Milli Güvenlik Kurulu, Yüksek Öğretim Kurulu, sıkıyönetim ve sonrasında oluşan Devlet Güvenlik Mahkemeleri ve Özel Yetkili Mahkemeler, askeri yargı, yüzde 10'luk seçim barajı, örgütlenme-düşünce ve siyaset özgürlüğünün önünde engel olan Terörle Mücadele Kanunu gibi anti-demokratik yasalar bu darbe sürecinin birer kurumlaşmalarıdır. 28 Şubat'ta farklı bir nitelik büründürülerek gerçekleştirilen post-modern darbede de görüldüğü üzere her darbe girişimi, yayınlanan her muhtıra, siyaset kurumuna yapılan her müdahale, ülkeyi geriye götürmüştür. Siyaset dışı güçlerin müdahalesi, siyaset kurumunun dirayetsizliği; toplumsal muhalefetin darbelerle, kanla bastırılması demokrasiyi zayıflatmış, ülkeyi demokratik reflekslerinden yoksun bırakmıştır. Bunun sonucu olarak demokrasi, hukukun üstünlüğü, temel insan hak ve özgürlükleri çağdaş ülkeler düzeyine bir türlü çıkarılamamıştır. Darbeler süreci ne yazık ki, militarist, şovenist, milliyetçi eğilimleri güçlendirerek, toplumsal barışı tehdit eder noktaya getirmiştir. Farklı kimlik ve kültürlerin barış içerisinde bir arada yaşadığı ülkemizde bundan hoşnut olmayan, dinler, diller, kültürler arasında çatışma yaratmak isteyen güç odakları her dönem çeşitli provokasyonlara başvurmuştur. Andıçlar, fişlemeler, yargısız infazlar, köy yakıp yıkmalar, faili meçhul cinayetler, işkenceler, katliamlar, insanlık dışı uygulamalar, darbelerin bir sonucu olarak yaşanmış, yaşatılmıştır. Bugün halen düşünce, örgütlenme ve siyaset özgürlüğünü engellemeye dönük sürdürülen yasakçı uygulamalar, milletvekilinden belediye başkanına, gazetecisinden siyasetçisine, avukatından insan hakları savunucusuna, akademisyeninden öğrencisine kadar binlerce kişinin tutuklanması darbeci zihniyetin halen devrede olduğunu, darbelerin şekil ve nitelik değiştirse de varlığını sürdürdüğünü göstermektedir. Türkiye'nin yakın döneminin en acı olaylarının saklı olduğu bu dönemi açığa çıkarmak ve bu dönemle yüzleşmesi artık kaçınılmazdır. Türkiye'nin bir daha darbeler süreci yaşamaması için bu yüzleşmeyi gerçekleştirmesi, anayasal alanda düzenlemeleri bir an önce Türkiye Büyük Millet Meclisi (S. Sayısı: 376) – v –   yapması, darbelerin çözümsüzlüğe mahkûm ettiği Kürt sorununun adil-demokratik-barışçıl bir çözüme kavuşturulması, Türkiye'deki darbe kurumlaşmalarının ve yasal-anayasal düzenlemelerin tasfiye edilmesi, topyekûn bir demokrasi seferberliğinin başlatılması Türkiye'nin en öncelikli gündemidir. Bu amaçla, darbe süreçlerinin bütün yönleriyle araştırılması ve yüzleşmesi amacıyla bir Meclis araştırması açılması elzemdir. Türkiye Büyük Millet Meclisi (S. Sayısı: 376) – vi –   2- Adalet ve Kalkınma Partisi Grup Başkan Vekilleri Giresun Milletvekili Nurettin Canikli, Kayseri Milletvekili Mustafa Elitaş, İstanbul Milletvekili Ayşe Nur Bahçekapılı, Adıyaman Milletvekili Ahmet Aydın, Kahramanmaraş Milletvekili Mahir Ünal ve 120 milletvekilinin, darbeler ve muhtıraların toplumsal, siyasal, ekonomik ve hukuki alanlardaki etkilerinin araştırılarak alınması gereken önlemlerin belirlenmesi amacıyla Meclis araştırması açılmasına ilişkin önergesi (10/237) Türkiye Büyük Millet Meclisi Başkanlığına Ülkemiz tarihinde darbeler ve muhtıralarla demokrasimize çok sayıda müdahale gerçekleşmiştir. Bu darbe ve muhtıraların ülkemize ve milletimize toplumsal, siyasal, ekonomik ve hukuki alanlarda yıkıcı etkileri olmuştur. Bu süreçlerde yaşanan gelişmeleri incelemek, bu gelişmelerin yıkıcı etkilerini belirlemek ve önlemler almak amacıyla Anayasanın 98, T.B.M.M. İçtüzüğünün 104 ve 105. maddeleri gereğince bir Meclis Araştırması açılması konusunda gereğini arz ederiz. 1) Nurettin Canikli (Giresun) 2) Ayşe Nur Bahçekapılı (İstanbul) 3) Ahmet Aydın (Adıyaman) 4) Mahir Ünal (Kahramanmaraş) 5) Ramazan Can (Kırıkkale) 6) Mustafa Elitaş (Kayseri) 7) Nihat Zeybekci (Denizli) 8) Mehmet Doğan Kubat (İstanbul) 9) Salih Kapusuz (Ankara) 10) Mehmet Domaç (İstanbul) 11) Selçuk Özdağ (Manisa) 12) Mehmet Naci Bostancı (Amasya) 13) İbrahim Yiğit (İstanbul) 14) Ali Ercoşkun (Bolu) 15) Yılmaz Tunç (Bartın) 16) Mine Lök Beyaz (Diyarbakır) 17) Fatih Şahin (Ankara) 18) Metin Külünk (İstanbul) 19) Süreyya Sadi Bilgiç (Isparta) 20) Abdullah Nejat Koçer (Gaziantep) 21) Ziver Özdemir (Batman) 22) Bünyamin Özbek (Bayburt) 23) Mehmet Altay (Uşak) 24) Özcan Ulupınar (Zonguldak) 25) Şirin Ünal (İstanbul) 26) Mustafa Öztürk (Bursa) 27) Hüseyin Bürge (İstanbul) 28) Zülfü Demirbağ (Elâzığ) 29) Salih Koca (Eskişehir) 30) Orhan Karasayar (Hatay) 31) Osman Aşkın Bak (İstanbul) 32) Oya Eronat (Diyarbakır) Türkiye Büyük Millet Meclisi (S. Sayısı: 376) – vii –   33) Alpaslan Kavaklıoğlu (Niğde) 34) Ahmet Haldun Ertürk (İstanbul) 35) Sevde Bayazıt Kaçar (Kahramanmaraş) 36) Nurcan Dalbudak (Denizli) 37) Akif Çağatay Kılıç (Samsun) 38) Vedat Demiröz (Bitlis) 39) İsmail Kaşdemir (Çanakkale) 40) Enver Yılmaz (İstanbul) 41) Fehmi Küpçü (Bolu) 42) Yusuf Başer (Yozgat) 43) Tülay Kaynarca (İstanbul) 44) Tülay Selamoğlu (Ankara) 45) İbrahim Korkmaz (Düzce) 46) Muhammed Murtaza Yetiş (Adıyaman) 47) İlhan Yerlikaya (Konya) 48) İsmet Uçma (İstanbul) 49) Mehmet Sarı (Gaziantep) 50) Murat Göktürk (Nevşehir) 51) İdris Güllüce (İstanbul) 52) Mehmet Süleyman Hamzaoğulları (Diyarbakır) 53) Özlem Yemişçi (Tekirdağ) 54) Feramuz Üstün (Gümüşhane) 55) Ahmet Berat Çonkar (İstanbul) 56) Muzaffer Çakar (Muş) 57) Hasan Karal (Rize) 58) Mustafa Hamarat (Ordu) 59) İdris Şahin (Çankırı) 60) Mehmet Muş (İstanbul) 61) Halide İncekara (İstanbul) 62) Recep Özel (Isparta) 63) Sıtkı Güvenç (Kahramanmaraş) 64) Ahmet Baha Öğütken (İstanbul) 65) Sevim Savaşer (İstanbul) 66) Gülay Dalyan (İstanbul) 67) Hilmi Bilgin (Sivas) 68) Mihrimah Belma Satır (İstanbul) 69) Mustafa Ataş (İstanbul) 70) İsmail Aydın (Bursa) 71) Harun Karaca (İstanbul) 72) Hacı Bayram Türkoğlu (Hatay) 73) Ömer Faruk Öz (Malatya) 74) İsmet Su (Bursa) 75) Mehmet Erdoğan (Adıyaman) 76) Halil Ürün (Afyonkarahisar) Türkiye Büyük Millet Meclisi (S. Sayısı: 376) – viii –   77) Pelin Gündeş Bakır (Kayseri) 78) Mehmet Yüksel (Denizli) 79) Hüseyin Şahin (Bursa) 80) İhsan Şener (Ordu) 81) Hüseyin Üzülmez (Konya) 82) Uğur Aydemir (Manisa) 83) Ekrem Çelebi (Ağrı) 84) Abdulkerim Gök (Şanlıurfa) 85) Ertuğrul Soysal (Yozgat) 86) Mahmut Kaçar (Şanlıurfa) 87) Avni Erdemir (Amasya) 88) Oğuz Kağan Köksal (Kırıkkale) 89) Muammer Güler (Mardin) 90) Mehmet Akyürek (Şanlıurfa) 91) Afif Demirkıran (Siirt) 92) Hüseyin Cemal Akın (Malatya) 93) Cuma İçten (Diyarbakır) 94) Tülay Bakır (Samsun) 95) Tülin Erkal Kara (Bursa) 96) Osman Kahveci (Karabük) 97) Ahmet Arslan (Kars) 98) Ali Rıza Alaboyun (Aksaray) 99) Mehmet Şükrü Erdinç (Adana) 100) Bülent Turan (İstanbul) 101) Cahit Bağcı (Çorum) 102) Ömer Selvi (Niğde) 103) Salim Uslu (Çorum) 104) Cem Zorlu (Konya) 105) Ali Gültekin Kılınç (Aydın) 106) Şuay Alpay (Elâzığ) 107) Erdal Kalkan (İzmir) 108) Sadık Yakut (Kayseri) 109) Yaşar Karayel (Kayseri) 110) Nevzat Pakdil (Kahramanmaraş) 111) Ahmet Öksüzkaya (Kayseri) 112) İsmail Tamer (Kayseri) 113) Ali Aydınlıoğlu (Balıkesir) 114) Zeyid Aslan (Tokat) 115) Mustafa Akış (Konya) 116) Önder Matlı (Bursa) 117) Muhammet Bilal Macit (İstanbul) 118) Osman Boyraz (İstanbul) 119) Hamza Dağ (İzmir) Türkiye Büyük Millet Meclisi (S. Sayısı: 376) – ix –   120) Oktay Saral (İstanbul) 121) Erol Kaya (İstanbul) 122) Faruk Işık (Muş) 123) Zeynep Karahan Uslu (Şanlıurfa) 124) Ayşenur İslam (Sakarya) 125) Ali İhsan Yavuz (Sakarya) Gerekçe: Cumhuriyetimizin kuruluşundan bu yana ülkemizde demokratikleşme sürecini kesintiye uğratan birçok antidemokratik uygulama olmuştur. Baskı kurarak, zor kullanarak ya da başka hukuk dışı yollarla millet idesine dayalı hükümetleri devirmek isteyenler, çeşitli darbe girişimlerinde bulunmuş; bu darbeler demokrasimizin tarihine birer kara leke olarak geçmiştir. Siyasî hayatımızda 27 Mayıs 1960, 12 Mart 1971, 12 Eylül 1980 ve 28 Şubat 1997 tarihlerinde demokrasiye hukuk dışı müdahaleler yapılmış; hükümetler cebir ve şiddet ya da baskı kullanılarak görevlerinden uzaklaştırılmış; millî iradenin tecelligâhı olan yüce parlamento lağvedilmiş, yüz binlerce vatandaşımız mağdur edilmiştir. Keza bu ülkede Başbakan ve Bakan konumundaki devlet adamları hukuksuz biçimde idam edilmiş, hafızalardan silinmeyen büyük acılar yaşanmıştır. En son 27 Nisan 2007 tarihinde e-muhtıra olarak adlandırılan bir bildiriyle milli iradenin işbaşına getirdiği hükümete karşı bir müdahale teşebbüsünde bulunulmuş ise de, hükümetin dirayetli ve kararlı duruşu sayesinde bu talihsiz girişim sonuçsuz kalmıştır. Özgürlükçü demokratik rejimlerde esas olan irade, milletin iradesidir. Bu rejimlerde iktidarlar milli iradenin tezahür ettiği hür ve serbest seçimler yoluyla göreve gelir; iktidarın görevde kalması veya görevden ayrılması da ancak demokrasinin kurum ve kuralları çerçevesinde mümkün olur. Bunun dışında bir yolu benimsemek demokratik sistemlerde asla kabul edilemez bir yaklaşımdır. Darbeler ve muhtıralar, sebebi ne olursa olsun demokrasiye, ülkeye ve millete çok ağır bedeller ödeten ve açıkça suç teşkil eden eylemlerdir. Darbelerin ve muhtıraların ülkemizde yol açtığı ekonomik, sosyal, hukuki ve siyasi tahribatın günümüze de sirayet eden görünür ve görünmez etkileriyle, toplum ve bireyler üzerinde meydana getirdiği maddi ve manevi zararların ve hak ihlallerinin kapsamlı biçimde araştırılarak alınması gerekli tedbirlerin tespiti bakımından bir meclis araştırma komisyonu kurulması amacıyla işbu önerge verilmiştir. Türkiye Büyük Millet Meclisi (S. Sayısı: 376)