In De donkere kamer van Dorrestijn zijn vijf verhalen van Hans Dorrestijn gebundeld die zowel wat de toon als wat het thema betreft nauw verwant zijn. Het is ongetwijfeld een somber boek. In 'goeie kennissen' schetst Dorrestijn de sociale terreur in een kleine gemeenschap. ‘De donkere kamer' beschrijft de vakkundig genomen wraak voor een onvrijwillige vriendschap. In 'Overige bestemmingen’ -het onvergetelijke portret van de schrijver Willem Wilmink - klinkt het weemoedige besef door dat wij onmachtig zijn de ander werkelijk te bereiken. ‘Het imperium van de hulpconciërge’ zit vol bederf, verraad en schuldgevoel. En in ‘Chloromyia formosa' bezingt Hans Dorrestijn het schuldgevoel dat verbonden is aan het tekortschieten in een relatie. Ondanks een droevige ondertoon zijn de verhalen in De donkere kamer van Dorrestijn geschreven met de humor waarmee werkelijk wanhopige situaties gepaard horen te gaan. De beklemmende werkelijkheid wordt verzacht door Dorrestijns talent voorgeestig en vlijmscherp formuleren.