met voorwoord van Gerard van het Reeve (flap)
'En dan heb ik hiermee mijn litteraire nalatenschap verzorgd, alsof ik inderdaad overleden was.' Dat was Nescio's conclusie toen hij in 1942 een bundel verhalen had samengesteld uit de vele onuitgegeven manuscripten die hij nog bezat. De bundel droeg de titel Boven het dal en bevatte als motto de raadselachtig-mooie en huiveringwekkende tekst 'Het dal der plichten', waarin de schrijver vanuit het dal omhoog kijkt naar de top van de berg: 'En ik kijk en zie me zelf zitten, daar boven, en ik jank als een hond in de nacht.'Uit deze selectie verschenen tijdens Nescio's leven slechts vijf verhalen in druk, onder de titel Mene Tekel. Vlak voor zijn dood