Lou Merryl was een pulpschrijver, een auteur die zich geweldig amuseert, niet gehinderd door enige literaire ambitie, noch door enig fatsoen. Het is pulp, geschreven met de trukendoos wagenwijd open. De man die zich achter het pseudoniem Lou Merryl ophoudt, mikt op herkenbaarheid. Ga er rustig van uit dat elke man houdt van drank én vrouwen en dat elke man een held is in het diepst van zijn gedachten. Overdrijf dat dan tot het 
grotesk wordt. Nuanceer niet, maar heb het over de vrouwkens, de arabieren en de homo. Gebruik ook absurd veel geweld.

Waar bij serie I nog "alleen voor volwassenen" op de cover staat met covers van dames in "niemanddalletjes" heeft de uitgever bij serie II niet alleen in het taalgebruik alle remmen losgegooid, je zou het op sommige momenten pornografie kunnen noemen, maar hebben ook de covers explicite foto's van dames met blote tieten 
gekregen.

Jo Durand Avonturier, Alleen voor boven de 18.