Op een dag besluit de mier van huis weg te gaan. De achterblijvende dieren gaan allemaal anders met het vertrek van de mier om. De een wordt treurig, de ander gaat nóg meer eten, een derde raakt in paniek. Maar één ding staat vast: ze missen de mier ontzettend.

Ook de mier laat van zich horen. Hij is ver van huis en hoort stemmen in zijn hoofd. Zijn het de andere dieren? In zijn aantekeningen doet hij poëtisch verslag van zijn heimwee.

Recensie(s)
NBD|Biblion recensie

'Het vertrek van de mier' is een drieluik. De schrijver noemthet een roman, en er zit inderdaad veel ontwikkeling in. Ook andersdan bij de andere dierenboeken van Toon Tellegen (1941) ontbrekener plaatjes. In deel I pijnigt tot 44 keer toe telkens een al danniet bestaand dier, waaronder alle vertrouwde, zich het hoofd overhet vertrek van de mier naar 'de verte'. Ze raken stuk voor stuk ineen onnavolgbaar prachtig beschreven verwarring of juistluciditeit. Er wordt gebluft, maar de sfeer is er een van: erg. Indeel II, korter, zien we de mier onderweg naar die 'verte' waarvanaan het einde van het eerste deel voor de volgezogen lezerduidelijk is geworden wat die verte is. Alles draait in dit boek omde dood en de leegte en onhanteerbaarheid van de dood. Deel IIIzijn aantekeningen van de mier, op zoek naar houvast. 'Verte, ikvergeef u nooit', staat vlak voor het einde. Het slotwoord is'enzovoort'. Een hele goeie Tellegen. Vrij kleine druk, ruimebladspiegel.

(NBD|Biblion recensie, Barber van de Pol)
(source: Bol.com)